✰ 15-02-2017 ~ 01-07-2023

Ashley was een heel bijzonder, lief hondje.
We hebben helaas op 1 juli afscheid van ons prinsesje moeten nemen.
Twee jaar geleden kreeg ze een hersenvliesontsteking/hersenontsteking en hield daar epilepsie aan over en ze was blind geworden.

Met medicatie kregen we de epilepsie redelijk goed onder controle, alleen haar achterpootjes deden niet meer wat ze wilde, maar we hielpen haar met liefde.
Op 30 juni kreeg ze weer een epileptische aanval, maar het bleef het er niet bij één.. dus kreeg ze een ampul, waarop ze rustig werd en de aanvallen stopte.

De volgende ochtend begon het ineens weer en ze kwam er niet meer uit.
Toen zag ik het aan haar, ze kon niet meer. Dus de dierenarts gebeld, helaas was onze eigen dierenarts van onze kliniek er niet en moesten we naar de kliniek, waar we weg waren gegaan.
Deze dierenarts bracht ons weer aan het twijfelen, toen ze even Ashley tussendoor een spuitje gaf om rustig te worden en zei : misschien kunnen we nog prednison proberen en kan ze nog een maanden mee .
Toen we uiteindelijk aan de beurt waren en in het kamertje zaten en ze het infuus aanlegde , zei ze weer : weten jullie het zeker.

Jeetje, we hadden het al zo moeilijk met deze beslissing en dit maakte het er niet makkelijker op.
We missen haar zo erg, ook ons andere hondje Angel is vreselijk van slag.
Ik hoor mijn kind , ons prinsesje nog piepen of blaffen.
Altijd waren we er voor haar, dag en nacht, als ze wilde drinken of moest plassen dan moesten we der helpen en ik mis dit ook .

Haar kusjes als ik thuis kwam.
Altijd was of ik thuis of mijn man, ze kon niet alleen blijven, maar onze liefde voor haar was zo groot en is nog steeds zo groot.

We houden zoveel van dat meissie ( hielden)
Voor altijd in ons hart, maandag 10 juli komt ze weer thuis en krijgt ze een speciaal plekje, dus niet alleen in ons hart.
In een mooi urntje en beiden ook in een hanger … en natuurlijk laten we haar ook vereeuwigen met wat van haar as in een tattoo